Jeden z październikowych weekendów był szczególny dla 45 dzieci i młodzieży z Wilna i Wileńszczyzny, a także ich opiekunów. „Filantropia plus” zorganizowała dla uczniów z polskich rodzin, uczęszczających do litewskich szkół, wycieczkę do Warszawy.
Pod wpływem nieprzychylnej dla mniejszości narodowych polityki rządu Litwy coraz więcej rodziców rodzin polskich decyduje się na oddanie swoich pociech do szkół litewskich, sądząc, że „łatwiej im będzie w życiu”. Dziecko traci poczucie własnej tożsamości, zaś w otoczeniu litewskim najczęściej woli nie przyznawać się do swoich korzeni.
Dla takich właśnie dzieci i młodzieży z Wilna, Niemenczyna, Podbrzezia i Pogir, wytypowanych przy pomocy wydziału ochrony praw dziecka samorządu rejonu wileńskiego, w pierwszych dniach października została zorganizowana edukacyjna wycieczka do stolicy Polski – Warszawy.
Skrupulatnie wypracowany program miał na celu nie tylko pokazanie wielkości i dostojności polskiej stolicy, ale także przybliżenie polskiej kultury, najważniejszych wydarzeń historycznych, wspólnych dla Litwy i Polski, zapoznanie z nazwiskami wybitnych Polaków.
Wyruszyliśmy w piątek wieczorem, aby powitać Warszawę o świcie. Po śniadaniu w jednej z warszawskich restauracyjek pojechaliśmy do warszawskiego ZOO, jednego z najlepszych w Europie. Pobyt w ZOO sprawił wiele radości dzieciom, z których większość po raz pierwszy w swym życiu widziała na żywo dzikie zwierzęta.
Po obiedzie cała gromada udała się na wycieczkę po Warszawie – na początku z okna autokaru podziwiano nowoczesne gmachy biurowców i centrów handlowych, Wisłostradę, aby już niedługo odbyć przewspaniały spacer w parku Łazienek Królewskich. Przewodnik przybliżyła nam dzieje tego miejsca. Spacerkiem dotarliśmy do słynnego pomnika Chopina, gdzie dowiedzieliśmy się o zasługach wybitnego, światowej sławy, kompozytora.
Również w Łazienkach, przy pomniku Henryka Sienkiewicza, młodzież dowiedziała się o jego twórczości – i kilka osób stwierdziło, że koniecznie przeczyta jego dzieła w oryginale. W większości była to młodzież ze szkół niepolskich, więc wiele oczywistych dla Polaków rzeczy dla niej była prawdziwym odkryciem! Dla niektórych odkryciem był też fakt, że Warszawa jest tak duża i tak współczesna, że Kopernik czy Chopin byli Polakami, że przez kilka stuleci mieliśmy wspólne państwo!
Gwoli sprawiedliwości należy dodać, że prawdziwą furorę wśród młodszych dzieciaków sprawiły… wiewiórki. Dzieci karmiły je z ręki orzechami i żołędziami i bardzo żałowały, że nie mogą je zabrać do Wilna.
Po spacerze w Łazienkach przejechaliśmy Traktem Królewskim, podziwiając po drodze kamienice przy Alejach Ujazdowskich, wypełniony tłumami ludzi Nowy Świat i Krakowskie Przedmieście, aż dotarliśmy na Stare Miasto. Starówka warszawska zauroczyła nas. Przewodnik opowiadała ciekawe historie z życia miasta, przybliżyła nam jego losy wojenne i powojenne. Wszyscy bez wyjątku uwierzyli w cudowny dzwon przy Kanonii, spełniający marzenia. W drodze powrotnej była okazja obejrzeć z bliska nową dumę stolicy Polski – Stadion Narodowy.
Kolejny dzień zaczęliśmy od spaceru po Barbakanie, szukaniu syrenek, a gdy nadszedł czas – udaliśmy się na Zamek Królewski. 10-minutowy film zapoznał wszystkich z dziejami Warszawy i Polski, natomiast przepych i piękno sal królewskich wprawiły nas w zachwyt.
Kolejnym miejscem zwiedzania była biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego. Z jej dachu rozciąga się piękny widok na miasto.
W drodze powrotnej robiliśmy powtórkę z wiedzy o Polsce i Warszawie, o wybitnych Polakach. Zaraz potem zorganizowaliśmy quiz wiedzy o Polsce z nagrodami, w którym musiał wziąć udział każdy uczestnik wycieczki wraz z opiekunami.
Pragnę podziękować tym, którzy umożliwili nam realizację tego ambitnego projektu; są to – Wydział Konsularny Ambasady RP w Wilnie w ramach funduszy polonijnych MSZ Rzeczypospolitej Polskiej, Lucyna Kotłowska, dyrektor administracji samorządu rejonu wileńskiego, dr Andrzej G. Kruszewicz, dyrektor ZOO w Warszawie, a także Dorota Czarnocka-Cieciura, prezes Stowarzyszenia Nowogródzian i Sympatyków Ziemi Nowogródzkiej.
„Projekt jest współfinansowany w ramach funduszy polonijnych Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”
Najnowsze komentarze